13 Februari: Tempels en aardige mensen

Het is onze eerste dag in Chiang Rai. Ik zou willen zeggen dat ik lekker geslapen heb in dit rustige stadje, maar dat is helaas niet het geval geweest. Dit had overigens niets te maken met de rust en alles met de Somtam die ik gisteren al een beetje té funky vond smaken. Na 2 weken heeft het Thaise eten dan toch gewonnen van mijn darmen hetgeen resulteerde in een minder gezellige ochtend. Maargoed, niets dat een paar Immodium niet kan fiksen. In Chiang Rai is niet bijzonder veel te doen, maar door de ligging in een soort vallei is het wel vrij ruim opgezet. Het is ook nog niet heel erg ontdekt door toeristen (behalve de avondmarkt, maar daar kom ik op). 

Toch zijn hier een aantal bijzondere bezienwaardigheden, zoals de blauwe tempel. Omdat deze op bijna een uur lopen ligt, besloten we een Tuk Tuk te nemen (ondanks mijn genadeloze afkeer tegen deze mensen). Ook deze keer werden we afgezet en betaalde we waarschijnlijk 2 keer meer dan nodig, maarja, de luiheid wint het dan van principes.. Eenmaal aangekomen bij de tempel is deze wel heel gaaf om te zien. Waar alle andere tempels voornamelijk rood en goud zijn (symbool voor voorspoed en rijkdom) is deze dus blauw en goud (het blauw staat voor wijsheid, reinheid en het niet bezitten van spullen, iets dat de monniken hier nastreven). Dit was bijzonder verfrissend, al voelde het rijk versierde interieur en exterieur ook wel een klein beetje tegenstrijdig. 

Ook iets dat totaal niet nodig was, maar toch aanwezig was bij de blauwe tempel van weinig spullen: een toilet met een halve jungle/waterval/mystieke situatie als entree. Tot zo ver ontspullen. (Zie het bruggetje in de rook die leidt naar het mannentoilet)

Er was nog meer dat niet nodig was, maar wel aanwezig. Daarvoor verwijs ik je graag naar deze video van een biddend skelet. 

Na het bezoek aan deze tempel zijn we naar een volgende tempel gegaan. Een die een stuk minder extravagant is en veel rustiger was. Het is een van de oudste tempels van Chiang Rai waar een aantal leden van koninklijke families, bijvoorbeeld uit Denemarken, nog boompjes hebben gepland. Bij deze tempel was ook een museum al is tot op dit moment is me niet duidelijk wat het thema was. Er waren een hoop Buddha beelden, zwaarden en trommels, maar een rode draad miste een beetje heel erg zeg maar. 

We zijn na deze tempel naar een lokale markt geweest. En ik dacht in eerste instantie dat ik er heel graag heen wilde, maar de eerste gang die we indoken hebben we slechts 20 meter afgelegd voordat Maz, met een lichtgroen gezicht, zei: 'Ik hou het niet, kunnen we terug?' Er hing een bepaald aroma dat de Trol uit Harry Potter had doen terugkeren naar zijn eigen grot.. Gelukkig verliep de tweede poging beter en rook de vers markt daadwerkelijk vers. De markt bleek flink ver te gaan met alles van sieraden, tot tassen, stoffen, groenten, fruit, kruiden en eten. Maar zoals je op onderstaande foto ziet, nodigt het niet per se uit tot een hapje eten. De, inmiddels gevlekte, witte stenen aanrechten doen meer denken aan een slachthuis uit een horrorfilm dan een bar waar je aan kan eten. 

Omdat er in Chiang Rai zelf dus niet zo veel te doen is, hebben we 's middags in een koffietentje een aantal excursies uitgekozen. Want in de omgeving is absoluut veel te beleven. Er zijn een hoop koffieplantages (vroeger groeide ze daar opium), indrukwekkende tempels in de omgeving en natuurlijke bezienswaardigheden zoals watervallen, hot springs en prachtige uitzichten. We hebben deze direct geboekt en besloten dat we de stad wel een beetje gezien hadden. Het boeken ging niet helemaal zonder problemen, want bij een aantal banken betekent: All banks welcome dat niet alle banken welkom zijn. Na 4 verwoede pogingen zijn we naar een andere bank gelopen voor geld en toen werkte het wel. Je moet maar zo denken: Het is goed voor de stappenteller. 

Na het boeken zijn we bij een gezellig tentje gaan zitten voor een biertje en aansluitend zijn we naar dé Night Market gegaan om lekker wat te eten te halen. We kwamen er achter dat, ten eerste, de markt vrij klein is, en ten tweede eigenlijk bestond uit een soort 'Hotpot maffia voor toeristen'. Op het pleintje was niets anders te vinden dan schalen vlees, groenten en sea food om in gloeiend hete potten soep te dopen. In theorie leuk, maar in de praktijk, voor die prijs, pure afzetterij. Al helemaal voor twee mensen die zin hadden in een simpel portie noedels. We hebben nog een paar rondjes gelopen, maar konden niets beters vinden. We hebben uiteindelijk toegegeven aan het beperkte aanbod van de hotpot maffia. We hebben wat snacks gehaald een een roerbak met rijst, of beter gezegd rijst met een paar groene stukjes voor veel te veel geld (je had er drie taxichauffeurs van kunnen betalen....). Nagoed, een kleine domper op een verder lekker dagje. 

Iets dat ik wel nog even kwijt wil: We zijn hier pas een dagje, maar ik vind de mensen nu al een stuk leuker dan in Bangkok. Ze zijn rustiger, minder opdringerig (op een aantal Tuk Tuk bestuurders na) en alsof het een dorp is, zeggen ze gedag als je voorbij loopt. Ook de meiden van het hotel zijn superaardig en behulpzaam wat ons verblijf nu al erg aangenaam heeft gemaakt. En de katten van het hotel helpen daarbij ook! Het hotel is niet alleen in katten thema, ze hebben hier ook 4 katten van het hotel, en die zijn superschattig! Ik zal eens kijken of ik een paar leuke foto's van ze kan maken. 

Morgen hebben we de hele dag een heuse privé chauffeur die ons meeneemt naar een tempel net buiten Chiang Rai en daarna naar een van de belangrijkste koffieboerderijen van de regio en wellicht nog naar andere locaties. We zullen zien!