15 Februari: Rood reisgebied

Vandaag op het programma: Een tour door Noord-Thailand. Ook vandaag weer onder begeleiding van een chauffeur. Deze keer niet in een groot huis op wielen maar in een Disco Dinky Toy (Toyota Yaris met een grote karaoke set in de achterbak). We hadden een 'Mountain View Scenic Tea Tour' en eigenlijk geen idee wat dat precies in zou houden. Toen onze chauffeur het vertelde bij aankomsten wisten we het eigenlijk nog steeds niet, dus we zijn ingestapt en hebben het maar over ons heen laten komen. 

Onze eerste korte stop was een hotspring. Een bron waar bijna kokend water uit de grond komt. Het is heet genoeg om een ei in te koken (dat kan je testen want ze verkopen rauwe eieren en op de bordjes staat hoelang ze in het water moeten liggen voor een zachtgekookt ei). De rest van de ochtend bestond voornamelijk uit rondrijden van uitzichtpunt naar uitzichtpunt. En ondanks de smog was het uitzicht niet onverdienstelijk. 

Na een aantal adembenemende uitzichten was het tijd voor een kleine activiteit. Waar gisteren in teken stond van het zwarte goud (koffie, niet opium, die grap leg ik later uit), staat vandaag in het teken van de tegenhanger: thee. Het gebied waar we vandaag doorheen reden staat bekend om een aantal dingen: opium, Chinese immigranten en thee. De eerste activiteit was dan ook thee proeven. Dit deden we in een klein dorpje, in de bergen bij een oma die al 15 jaar 75 is en voor m'n gevoel 1,30m was. Deze betreffende oma had een berg energie en heeft me zeker drie keer belachelijk gemaakt (denk ik, de chauffeur vertaalde ineens maar de helft en lachte de rest van de tijd). Terwijl er grapjes over de farang (blanke westerling) werden gemaakt, werd er thee geschonken voor een weeshuis en gedronken door 3 personen. En hoewel dit zeker een ervaring was en de thee ook erg lekker, is het het drinken van 20 liter thee aan het begin van een roadtrip allerminst een goed idee. 

Wat ook een bijzonder slecht idee is, is een glas sterke honingdrank aannemen van het betreffende vrouwtje waar de bij nog in de fles zit. Het smaakte naar Oost-Europese bocht, maar ik ben trots op mezelf want ik ben slechts 12 minuten bang geweest dat ik blind werd :p.

Na het proeven van thee (en bocht), zijn we doorgereden om te zien waar en hoe de thee groeit. Het antwoord: overal en aan een struik. Dit deel was niet het meest educatieve onderdeel. Toch leverde het de nodige mooie uitzichten en foto's op (zie ook vandaag weer het onderdeel foto's voor een paar prachtige plaatjes, al zeg ik het zelf). 

Al de uitzichten maken hongerig. Dus wij vervolgen onze weg op zoek naar lunch. Ondertussen doen we nog een sanitaire tussenstop of 3 om de thee te lozen en komen we uit bij iets wat ik op het internet heb gezien. Namelijk de eeuwenoude, en uitstervende kunst van Stuiterende Bamboo Noedels (zie dit filmpje). We blijken bij een beroemde noedelmaker te zitten met een eigen tv-show. Ik weet niet of ik het stuiteren van de bamboo er in terug proefde, het waren in ieder geval prima lekkere noedels!

We zijn pas halverwege de dag, ik was inmiddels al moe maar onze chauffeur had nog veel meer in petto voor ons. Na de lunch rijden we verder naar een plek waarvan achteraf blijkt dat de Nederlandse overheid liever niet heeft dat je heen gaat. We rijden naar de grens met Myanmar, blijkbaar naar de plek waar in oktober nog een aanslag met een autobom is geweest. Ik ben blij dat ik dit pas achteraf te weten kwam. Van enig conflict was niets te zien, behalve dat de grensovergang dicht was. We zijn naar een tempel gereden voor, verrassing, een uitzicht en onze gids nam ons mee over een markt die bekend staat om de namaak-meuk. Hier is tevens het meest noordelijke puntje van Thailand. 

Na dit uiterst risicovolle uitstapje zijn we naar een iets veiliger en meer toeristisch plekje gegaan. Wij rijden naar het 3 landen punt. Hier komen Myanmar, Laos en Thailand samen. Dit punt staat bekend als de 'Golden Triangle'. In dit gebied werd vroeger opium gegroeid en verhandeld. De opium heet het zwarte goud (ha, vandaar de grap! Koffie, opium, zwarte goud? oké, beetje ongemakkelijk). Dit en andere nutteloze opiumfeitjes hebben we geleerd in het opium museum waardoor ik nu ook weet dat de hoofdsteunen van steen waren, maar als je stoned bent van de opium, voelt deze als een wolkje, the more you know. 

De Golden Triangle was zeker nog niet het eindpunt van dit avontuur. In een nabijgelegen stad (Chiang Saen), gaan we nog langs een aantal tempelruïnes. Normaal zou ik onder de indruk zijn, maar na een dag als deze zie ik slechts een stapel stenen met een lintje. 

Ook de chauffeur heeft door dat we een beetje moe zijn en stelt voor ons terug naar het hotel te brengen. Halverwege de terugreis roept hij ineens: willen jullie naar een apentempel? Aangezien het meest exotische wilde dier dat ik hier gezien heb een salamander van 8cm groot is, dacht ik: "Yes, let's go!". Dus hij brengt ons naar een meertje (ik zoek nog steeds de tempel), maar de aapjes waren daar zeker weten! Ik was een beetje bang (iets met half wilde dieren hier en rabiës), maar heb mijn angst overwonnen ten behoeve van het avontuur en de foto's (en filmpje): 

Deze overwinning van angst werd ook nog eens beloond met een prachtige zonsondergang!

Bij terugkomst hebben we toch wel even nodig om bij te komen. Omdat we gisteren te moe waren voor een Valentijnsdiner buiten de deur, besluiten we vandaag in de herkansing te gaan. Vlak bij ons hotel zit een Somtam Restaurant (Somtam is een pittige papaya salade en een van Maz haar favoriete gerechten). Dus daar gaan we heen. Er zitten alleen maar Thaise mensen en dat is natuurlijk een goed teken. We bestellen een aantal gerechtjes, medium spicy, en beginnen te smikkelen. Medium spicy blijkt Thais medium te zijn en voor we het weten staat onze bek in brand en het zweet op ons voorhoofd. Het is wel een van de lekkerste maaltijden die we tot nu toe op hebben en dus een geslaagd diner!

Hoewel ik helemaal kapot ben en zin heb in een dagje rustig aan boekje lezen, gaan we morgen nog een excursie doen. Een terreinwagen komt ons ophalen en brengt ons in de omgeving naar onder andere een waterval en een stam in de bergen. Het zal wederom vermoeiend worden, maar ik verwacht zomaar ook absoluut de moeite waard gaat zijn!