19 Februari: Pingpong en Pattaya

Vandaag zijn we vroeg uit de veren, want Surin komt ons om 8 uur ophalen bij het hotel. Het plan is vandaag om naar een soort botanisch tuinpark te gaan, een floating market en de stad Pattaya te laten zien. Een en ander zal niet volgens plan gaan. Deel 1 gaat goed en we worden keuring rond 8 uur opgehaald. Het is zo'n 2 uur rijden naar onze eerste stop. Onderweg moet er nog getankt worden en ik schrik me een halfie. Je betaald hier omgerekend voor een litertje benzine net iets meer dan een Euro. Gelukkig heb ik nu een uur en 3 kwartier om van de schrik te bekomen. 

Surin verteld ons vol trots dat we de snelweg nemen. Het is 160 kilometer en mijn gedachte was: Vriendelijke vriend, dat mag ik hopen, anders zijn we er morgen nog niet! Wat ik niet wist is dat een snelweg hier vrij uniek is. De meeste verbindingen tussen steden zijn namelijk veredelde landweggetjes. Gewoon een asfaltstrook en afhankelijk van hoeveel lef je hebt zijn die 2- of 3-baans. Iets wat je op die wegen tegenkomt en niet op de snelweg is een scooter zoals onderstaande. Deze gaan op slippers, zonder helm, in een t-shirt doodleuk 90km/u... 

We komen uiteindelijk aan bij de botanische tuin. Het blijkt echter niet zomaar een tuin, maar 1 van de grootste en mooiste van de wereld. Groot was het zeker, we hadden zelfs een soort treintje nodig om het park te zien! Mooi dat is iets dat ieder voor zich in mag vullen, maar ik vond het aardig indrukwekkend. Zo was er een grote hal met alleen maar cactussen en een andere met orchideeën. Tussendoor stonden allerlei dinosaurus standbeelden en de bloempotten waren op z'n minst uniek te noemen. Check deze kabouter waar planten groeien waar zijn kleine kabouterhandjes horen te zitten!

Maz heeft ook eindeloos inspiratie op kunnen doen van de verschillende planten en groenwanden. Het eerst volgende kantoor dat een groener kantoor wenst, weet niet wat ze mee gaan maken. Er was nog veel meer planterigheid. Kijk vooral even bij de foto's zou ik zeggen! 

Er gebeurde ook iets waar ik niet van snapte wat ik mee maakte. In het treintje onderweg naar de volgende epische bloementuin zat vlak voor onze neus een krijsend kind (ja dat heb je nou eenmaal in dat soort parken). Dat was dan ook niet het bijzondere. Het bijzondere was dat hij eerst door moeders op zijn vingers getikt werd (letterlijk). Vervolgens bemoeide 4 dames zich er mee, die riepen van alles tegen dat kind (waarschijnlijk dat hij moest kappen met janken). Vervolgens komt er een oude vrouw naast zitten, dus ik denk: Nou, dat is oma en die neemt het voor hem op! FOUT! Oma legt krijsend kind even vakkundig over de knie om even ouderwets billenkoek te geven. Nou is het effect averechts en gaat kind in kwestie alleen maar harder mekkeren. Gelukkig komt tante om de boel te sussen. Ik weet niet precies hoe, maar ik heb begrepen dat krijskind de keuze kreeg: Kappen met janken of naar huis. En toen koos hij toch maar voor dat eerste. 

Je zult begrijpen dat we het plantenpark wel even genoeg vonden. Dus vertrokken we, op mijn verzoek naar een floating market. En hier gaat de planning fout. Het is namelijk niet zomaar een markt waar je kan rondkijken en een hapje kan eten. Het is een soort attractiepark voor toeristen en het kost je bijna 10 euro de neus om naar binnen te mogen. Daar hadden we geen trek in, dus zijn we naar het strand gereden op zoek naar lunch. Die lunch vonden we maar mijn eetlust verdween naar mate we langer langs de boulevard liepen. 

Kijk, je hebt dus verschillende soorten mensen die voor verschillende soorten vakanties in Thailand kiezen. Je hebt de nieuwsgierige backpackers (waar ik me graag onder schaar in dit geval), de wat oudere stellen die de wereld willen ontdekken nu de kinders uit huis zijn én de moddervette, oude, grijze mannen die op jacht zijn naar jonge Thaise dames en heren. En blijkbaar is Pattaya een soort walhalla voor die laatste groep. Greenpeace had z'n handen vol gehad aan de kuddes zeekoeien die daar op het strand lagen en ik vond het heel niet erg dat we na de lunch vrij snel besloten terug te rijden naar Bangkok. 

Eenmaal terug in Bangkok gaan we de boel rondom ons hotel maar eens verkennen. En dan blijkt dat wij een vrij bekende buurt gekozen hebben. Niet vanwege de architectuur, streetfood of unieke tempels. Maar vanwege de pingpongshows en gogo dansers. Die zijn blijkbaar 300 meter van ons hotel uitgevonden en ze zijn er niet schuw over. Het aanbod pingpongshows is hier groter dan het aanbod eten, iets wat ik persoonlijk dan weer jammer vind. 

Wat daartegenover wel weer fijn is, er zit een soort OV hub vlakbij. Dat betekent dat wij heel makkelijk met de metro of skytrain naar andere delen van de stad kunnen. Morgen gaan wij hier gebruik van maken en een kijkje nemen bij een van de vele mega-winkelcentra van Bangkok. Volgens de verhalen kun je je daar een volledige dag vermaken met shoppen, eten, drinken en mensen kijken. Ik ben wederom benieuwd!