21 Februari: Parkjes en een zonnesteek

Ik begin te typen maar heb voor mijn gevoel niet zo heel veel te vertellen vandaag. Het plan van de Pad Krapao proeverij is met een dagje uitgesteld, want dat kwam iets beter uit. In plaats daarvan zijn we vandaag naar een paar parkjes in de buurt geweest. 's Ochtends zijn we naar Lumpini park gegaan. Een van de bekendere parken van Bangkok en een bruisende groene plek vol met streetfood, mensen en activiteiten. Misschien alleen niet op dinsdag.. Het park was op een paar thee drinkende oma's en wat groen werkers volledig uitgestorven. Naja, qua mensen dan. Want qua dieren kon je haast je lol niet op. Vertel Safaripark Beekse Bergen maar dat ze in kunnen pakken want je kunt gewoon in het park voor wildlife in de bomen en het water. Als eerste sterft het van de eksters en ik krijg het idee dat één van die gluiperds het gemunt heeft op mijn zonnebril. 

Veel tijd heb ik niet om daar over na te denken, wat ze hebben in de vijvers namelijk een blik draken uit het Land van Ooit opengetrokken en deze monsters los gelaten midden in de stad. Deze watervaranen kunnen van tong tot staart zo'n 2 meter lang worden. Dat is best indrukwekkend als je niet meer gewend bent dan 3 eekhoorns en een mus in het park. De zon kruipt langzaam omhoog en de drakenmonster kruipen langzaam terug het water in. Wij besluiten hetzelfde te doen bij ons hotel. Wanneer de zon pal boven je hoofd staat kun je maar beter verkoeling opzoeken. 

Wanneer de zon over haar hoogtepunt heen is, besluiten wij weer op pad te gaan. Maz heeft een geinige bar gevonden aan de Menam (een rivier door het hart van Bangkok). En de bar is zeker geinig. Het is een soort provisorische vlonder over het water met een golfplaten dak en een halte van de watertaxi in de 'achtertuin'. Hier hebben we uitzicht over de verschillende wolkenkrabbers die de skyline van Bangkok vormen. Wij worden hier bediend door een ontzettende vriendelijke doch potige dame met een verdacht zware stem en een adamsappel. Vrolijk brengt zij ons een biertje en een snack die typisch is voor de streek waar Maz oorspronkelijk vandaan komt (de Isaan streek). Het is zongedroogd rundvlees dat vervolgens gefrituurd is met een lekker pittig dipsausje (een soort Thaise Beef Jerky). 

Op een goed moment kijken we op de klok en schrikken een beetje. We hadden ons voorgenomen om de zonsondergang te bekijken vanaf een loopbrug tussen twee parken in. Die brug is echter nog minstens een uur rennen, vliegen, lopen, metro en mensen ontwijken. We komen nog net op tijd aan in Lumpini park om de zonsondergang te zien, maar de brug is nog zeker 25 minuten lopen. Snel maak ik wat foto's, maar eigenlijk hebben we het al een beetje gemist. 

Vanaf de loopbrug lopen we dan maar door naar het andere park, het Benchakitti park. Dit is het nieuwste en meest moderne park van Bangkok. Als we tijd hebben, gaan we morgen nog even langs en zal ik proberen goede foto's te maken van deze moderne iteratie van een stadspark. In de schemering was het namelijk al erg cool om te zien. Een landschapsarchitect is hier even flink uit z'n bol gegaan. Hier alvast een voorproefje. 

We lopen langzaam aan terug naar het hotel en zoeken wat te eten. Langzaam maar zeker voel ik me steeds een beetje minder lekker worden. We hebben eten en drinken en op de hotelkamer raadpleeg ik toch voorzichtig even Google. Op een hete dag in een drukke, benauwde stad als deze kun je haast niet teveel drinken, maar zeker wel te weinig. Als ik huisarts.nl mag geloven, komen mijn symptomen verrassend veel overeen met die van een zonnesteek. Geen zorgen, ik voel me weer helemaal goed. Afkoelen onder de airco, veel water drinken en wat zoute chips en na een uur voel ik me helemaal de oude. Deze westerse zweetstok op pootjes heeft zijn lesje geleerd. Volgende keer iets minder draakjes kijken en iets meer water drinken ;-).