17 Februari: Brullen en uitrusten

Om maar met de deur in huis te vallen. Vandaag hebben we geen ene boterkloot beleefd. Vandaag was namelijk een rustdag voor ons. Na drie dagen rondrijden en excursies waren we daar ook wel aan toe. In ons originele plan zouden we zijn teruggereden naar Chiang Mai met de bus en vervolgens daar op de nachttrein gestapt naar Bangkok. Het blijkt echter een enorme uitdaging om online kaartjes te kopen en we waren een beetje bang dat de tickets voor de nachttrein uitverkocht zouden zijn tegen de tijd dat we ze in Bangkok konden kopen. In plaats daarvan hebben we extra nachtje in een resort geboekt. Ik zie die fronsende blik wel hoor! Een resort? Ja, naja dat zegt de naam. In de praktijk zitten we in een soort hutje aan de rand van de stad met uitzicht op een vijver waar het tegelijkertijd heerlijk rustig is én worden wakker gehouden door het gebulder en gebrul van kikkers en andere enge wilde dieren. Het is vandaag verrassend koud (voor Thaise begrippen). Het is de hele dag bewolkt, dreigend en niet warmer dan 20 graden geweest. Ik had niet verwacht dat dit zou gebeuren, maar ik loop vandaag in lange broek en heb, terwijl ik zit te schrijven, een vest aangetrokken.

Zoals ik al zei hebben we vandaag weinig gedaan dan van het ene naar het andere onderkomen verplaatsen met behulp van de kleinste tuktuk ooit. Met mijn knieën naast mijn oren en een grote backpack tussen m'n benen in zit ik klemvast naast Maz die hetzelfde lot ondergaat. Gelukkig is het maar 10 minuutjes rijden. 

We worden hartelijk ontvangen in het resort en ploffen eigenlijk meteen neer in die ietwat oncomfortabele houten stoelen aan de vijver. De rest van de middag zitten we er eigenlijk als volgt bij: In mijn olifantenbroek halverwege Harry Potter en de Geheime Kamer. Na alle indrukken van deze week eigenlijk ook wel even lekker. 

Wij onderbreken onze leessessie enkel om wat te eten en te drinken te halen. We blijken in een vrij rustig en niet-toeristisch deel van de stad te verblijven en de dichtstbijzijnde 7-Eleven (soort Albert Heijn to go) is 20 minuten lopen. Omdat we dus een middagje niets te doen hadden, was ons idee: lekker met een biertje en een boekje. We zijn alleen even vergeten dat in dit prachtige en gekke land er geen alcoholische drank verkocht wordt tussen 14.00 en 17.00 (wij waren er om 14.15). Ze geloven hier in geesten en geluk afkopen bij tempels maar duidelijk niet in de VrijMiBo. 

Onderweg naar het 'resort' stoppen we bij een dame die iets van noedels lijkt te verkopen. Laat ik op dat moment nou ontzettend zin hebben in een noedelsoepje! Wij vragen tevergeefs in het Engels of wat ze allemaal voor lekkers heeft. In plaats daarvan wijst ze ons een tafeltje toe (ik weer met mijn knieën langs mijn oren), houdt een handje noedels omhoog, vraagt iets, wij knikken ja en wachten in spanning af. We hebben werkelijk waar geen flauw benul wat we zojuist besteld hebben. We lijken dit keer goed weg te komen, want binnen minuten staan er twee grote, dampende kommen noedelsoep met wat kruiden en vleesballetjes voor onze neus. De soep ging er in als warme koek en voldaan keren wij terug om verder te gaan waar we zijn gebleven: Rustig een boekje lezen. 

Rond 19.00 herhalen wij dit riedeltje, slagen dit maal wel in het scoren van een biertje en eten rustig ons eten op met uitzicht over de brulkikkers. Morgen vliegen we dus naar Bangkok voor helaas het laatste deel van onze reis. 

Om wederom wel met een vrolijke noot te eindigen; Het is gelukt om het fotoprogramma aan de praat te krijgen, dus kijk vooral even naar de rest van de foto's van gisteren!