14 Februari: Valentijn met z'n drieën

Allereerst natuurlijk, fijne Valentijnsdag! Wij vieren vandaag Valentijnsdag met z'n drieën. Omdat we gisteren eigenlijk het belangrijkste van de stad wel gezien hebben, gaan we vandaag ons vertier zoeken daarbuiten. En om daar te komen hebben we vandaag een privé chauffeur. Dus, geniet van onze Valentijns-date-dag met Maz, mij en Quan, de chauffeur!

We hebben een klein ontbijtje op en zitten vol spanning te wachten op onze chauffeur. Op het programma staat: Witte tempel en zwarte koffie. En om naar de koffie te gaan betaal je meer. Eerst dacht ik dat het was omdat het wat verder buiten de stad ligt, maar het bleek dat we een asociaal grote 4x4 pick-up truck tot onze beschikking kregen. De chauffeur groet ons blij en neemt ons mee naar onze eerste bestemming: De Witte Tempel (Wat Rong Khun). Onderweg maakt hij een praatje met ons en vind het helemaal leuk dat Maz half Thais is en de taal een beetje spreekt. Na 20 minuutjes komen we hier aan: 

En toen wist ik al: Dit wordt een fotogeniek dagje! (En dat werd het, dus kijk vooral even bij het kopje foto's straks!). De Witte Tempel is een soort klein attractiepark met verschillende tempels, kunst en altaren. Wij waren tamelijk vroeg waardoor het gelukkig nog rustig was. Bijkomend voordeel is dat we redelijk goede foto's konden maken zonder al te veel 'inlfuencers' op de achtergrond. Een van de eerste dingen die je doet bij deze tempel is de brug oversteken (die lange slurf links op de foto hierboven). Het symboliseert de oversteek naar de hemel (de tempel) over de hel heen en men gelooft dat als je niet rein bent, dat je door onderstaande handjes de hel wordt ingetrokken, vet gezellig!

Verder waren er bij deze tempel nog een kunstexpositie, kunstmatige watervalletjes en het meest over-the-top toiletgebouw ever. Jazeker, dat complete gouden gebouw hieronder is een toiletgebouw wat een attractie op zich is.

Na het bezoek aan de Witte Tempel nam Quan ons mee naar de koffie. En toen werd duidelijk waarom hij ons op kwam halen met een huis op wielen. Vanaf de tempel was het ongeveer een uur rijden en die weg was eigenlijk een constante helling van 8% of meer omhoog, uiteraard inclusief het nodige bochtenwerk. Want we zijn onderweg naar Doi Chang, oftewel, de Olifanten Berg. Op deze berg zitten talloze koffieboeren die zo'n 50 jaar geleden vriendelijk, doch dringend zijn verzocht om het verbouwen van opium te staken en in plaats daarvan koffie en thee te verbouwen. Wellicht loop ik op de zaken vooruit, maar ze doen het zeker niet onverdienstelijk!

Voor we bij de koffie aankomen, stopt Quan op een ogenschijnlijk willekeurige plek. Dit blijkt twee redenen te hebben. Allereerst omdat hier een hele bijzondere, heilige plaats is, namelijk het heilige water waarmee de kroning van een nieuwe koning gezegend wordt. Met een bamboe trap omhoog (zie foto's) in een doodstil stukje jungle kom je verschillende altaren tegen en uiteindelijk bovenstaande bron met heilig water (en megaveel muggen). De tweede reden voor onze tussenstop bleek het afkoelen van de motor te zijn. Die moest door al het heuvelop gedoe even uitpuffen. 

Wij vervolgen onze weg naar de top van de Olifanten Berg waar je in theorie een prachtig uitzicht hebt over de bergen, jungle, dorpen en koffie plantages. In de praktijk viel dat een bietje tegen door de hoeveelheid smog die er hangt deze tijd van het jaar. 

Na deze prachtige tussenstops waar wij zelf niets voor gepland hadden, gaan we op weg naar een koffieplantage. Quan legt ons een keuze voor: Wil je bij de grootste producent kijken die geen uitzicht heeft, of bij een kleinere die wel uitzicht heeft. Nou... Vriendelijke vriend.. Wat denk je zelf! Show us the uitzicht! Onderweg plukt hij nog wat verse koffiebonen die kunnen proeven, heel grappig, het smaakt een beetje naar honingdruiven en heeft niets van koffie weg. We komen uiteindelijk bij de YAYO Coffee Farm uit, met onze ruggengraat door onze schedel van de hobbels, en over het uitzicht is niet gelogen. Er is een prachtig café met schommel dat uitzicht biedt over de vallei. Hier kun je als influencer je lol niet op, kijk maar!

We krijgen vervolgens een lesje koffiebonen en mogen zelfs kijken, voelen en ruiken bij de bonen die in de zon liggen te drogen en fermenteren. Uiteraard komen we niet alleen kijken, voelen en ruiken, maar ook proeven. Het zal deels de romantiek van de locatie zijn geweest, maar dat was me toch een van de beste kopjes koffie die ik in tijden gedronken heb! Ik heb uiteraard een zakje specialty coffee meegenomen voor thuis en kan niet wachten om die te proeven. 

Onze Instagram kiekjes zijn gemaakt, de koffie is gedronken en wij vinden het tijd voor lunch. Tussendoor laat Quan ons de andere koffieplantage zien waar inderdaad geen uitzicht is. Het is een groot geasfalteerd terrein met een klein barretje in de struiken. Wij hebben goed gekozen. Het vinden van een plek om te lunchen ging helaas iets minder voorspoedig. De eerste drie plekken die onze chauffeur in gedachten had, waren dicht of serveerde geen eten in het laagseizoen. Wel zijn we gestopt bij een kleine, zelfstandige koffieboer waar we nog wat meer koffie hebben gekocht. Hele aardige man met volgens mij hele prima koffie!

Maar zijn jullie niet verhongerd dan? Nee natuurlijk niet! Zoals je hierboven kunt zien, zijn we gestrand bij een biologisch restaurantje met een eigen moestuin. Mevrouw was helemaal in haar nopjes bij het zien van de boerenkool, sla, kruiden en 'verdwaalde' wiet plant. We hebben hier heerlijk geluncht met z'n drieën met de meest verse maaltijd tot nu toe, behalve het water, dat bleek een beetje minder vers. 

De avond is minder spannend, we hebben een hapje gegeten en gaan een filmpje kijken. Genoeg indrukken voor 1 dag ;-). 

We hebben uiteraard nog meer gezien en beleefd zoals de foto's laten zien. Het is alleen een beetje veel voor 1 verhaaltje. Laat vooral met een reactie bij de foto weten als je het verhaal erbij wilt!