9 Februari: Wandelen, glibberen en glijen

Nou, laat ik beginnen met te zeggen dat dit me een dagje wel was. Door het vele wandelen en sjouwen met een rugzak kon ik vannacht niet zo lekker slapen door de rugpijn (jaja, das de leeftijd ofzo). Maar we moesten vroeg op want we hadden een excursie geboekt en de beste mensen zouden tussen 8.00 en 8.30 voor ons hotel staan. En inderdaad, heel netjes om 8.05 stonden ze voor het hotel. Dus wij stappen in, goed voorbereid met wandelschoenen, water en goede moed. En hij begint uit te leggen over wat we gaan doen vandaag: Eerst een hike van een uurtje of 2, dan naar een Buddha in een grot en als laatste naar een plek van 7 kleuren fontein en een plakwaterval (kom ik op terug, geen zorgen). 

Het is op dit moment redelijk laagseizoen wat betreft toeristen, waar ik geen bal van snap want qua weer kun je niet beter treffen. Het is buiten het regenseizoen en het is nog geen zomer hier (dat is vanaf april en dan is het hier 43+ graden). Maargoed, waar het op neer komt, wij zijn de enigen voor vandaag en hebben dus soort privé excursie. Dat is nog eens waar voor je geld, let's go!

Na een klein uurtje rijden stopt vrij abrupt onze luxe privé bus in de middle of nowhere. De gids nodigt ons uit om uit te stappen en zegt doodleuk: 'Wij gaan hier heen, maar we moeten nog wachten op een lokale boer want ik ken hier de weg niet.' En dan moet je nog! De betreffende lokale boer was ook nog eens laat omdat hij was vergeten te tanken en zijn leeggereden brommer moest duwen naar het gat in de bomen waar wij stonden te wachten. Na een kleine 20 minuten komt de beste boer op zo'n Crocs aan en leidt ons de jungle in. Als hij op Crocs kan, dan kunnen wij het zeker, toch? We zullen zien... Toen we begonnen was het nog koel en lekker weer om te wandelen, maar als snel begon de zon kracht bij te zetten en de bergjes steiler te worden. Gelukkig had onze gids veel kennis van de lokale natuur en vertelde hij regelmatig dingen over plantjes, bomen en beestjes. Dit was een uitermate geschikt moment om even op adem te komen. Kijk een bananenboom: 

Zie je, je bent weer op adem. De hike duurde in totaal dus ongeveer twee uur en begon door een vrij dicht bebost stuk jungle en eindige over stoffige, rode zandweggetjes langs verschillende akkers met mango, bananen, Lam Yaj bomen en ananassen. Je zult begrijpen dat dit prachtige plaatjes opleverde (nog een mooi excuus om af en toe even stil te staan en op adem te komen!). 

Na deze flinke wandeltocht werden we opgehaald met het busje en die bracht ons niet veel verder naar een Buddha in een grot. Onderweg had ik al een donkerbruin vermoeden en bij aankomst werd dit vrij snel bevestigd. De Buddha in de grot was niet op de begane grond. Daarvoor moesten onze vermoeide beentjes eerst even een stukje traplopen. Dus ongeveer 200 treden verder, stonden we met z'n drieën te puffen en te hijgen maar werden we wel ontvangen door een prachtig beeld (letterlijk en figuurlijk). In deze grote grot stond een gouden Buddha van zo'n 10 meter hoog sereen voor zich uit te kijken. Wij waren de enigen waardoor de rust en stilte slechts werd onderbroken door het geluid van ons gebrek aan conditie. 

En dit was nog niet alles. Dit was pas locatie 2 van 3. De laatste locatie bestond uit een soort deel a en deel b. Locatie 3 is een belangrijk onderdeel van een natuurreservaat. Het eerste deel was de Fontein van 7 kleuren. Deze mythische vijver had een heel verhaal. Het was iets met een prinses die in de voorgenoemde grot gevlucht was, maar geen water had en toen bad tot de watergod voor water en dat kreeg ze en dat werd beschermt door een geest en daardoor was het water super helder. Dat laatste is in ieder geval waar, de rest mag je zelf bedenken ;-). 

Deze vijver/bron stond ook in verbinding met de laatste locatie (locatie 3b): de Plakwaterval. In het Thais heet het de Nam Tok Bua Thong (de Bua Tong waterval), maar in de volksmond heet het ook wel de 'Sticky waterfall'. De waterval heeft zijn naam te danken aan het feit dat het gesteente heel ruw is door een specifiek mineraal in het water. Zo ruw zelfs dat je de waterval van beneden naar boven kan beklimmen (huh, maar een waterval opklimmen kan toch helemaal niet?). Wij dachten hetzelfde, maar ik heb eigenhandig mijn leven gewaagd om jullie het antwoord te kunnen verschaffen: 'Ja, het kan dus wel!'. Als een combinatie van 'Bambi op ijs' en 'Spiderman' heb ik de waterval van beneden tot boven getrotseerd zonder kleerscheuren!

Eenmaal terug boven besloten we dat we wel genoeg risico hadden genomen vandaag en vroegen onze gids en chauffeur om ons terug te brengen naar het hotel om onder het genot van een biertje aan het zwembad bij te komen van dit natuurkundige fenomeen (en het traplopen). We zijn nog eens terug gegaan naar de markt met de valse zanger, en tot mijn grote genoegen stond hij er weer.. joepie.. Hier hebben we wederom wat lekkers gehaald (papaya salade met kokkels, kippenvleugels en een gefermenteerde braadworst) en als toetje een bijzonder lekker ijsje in de smaken karamel-zeezout (I know, ik ben basic) en Thaise thee (verrassend lekker). 

Ik kijk nu al uit naar morgen, dan worden wij wederom rond 8.00 opgehaald en krijgen we Thaise kookles op een organische boerderij: hip, verantwoord en hopelijk lekker!